Wat is en hoe werkt de VAR webmodule?

Antwoord:

Op 1 januari 2015 wordt de VAR webmodule ingevoerd. Vanaf die datum zijn opdrachtnemer en –gever samen verantwoordelijk voor het kwalificeren van de arbeidsrelatie. Voorheen deden opdrachtnemers (zzp-ers en freelancers) een schriftelijke aanvraag voor een VAR bij de Belastingdienst. De Belastingdienst beoordeelde de aanvraag en kende een bepaalde VAR toe.
Direct een payrollofferte opvragen?

• Loon uit dienstbetrekking (VAR-loon)
• Resultaat uit overige werkzaamheden (VAR-row)
• Winst uit onderneming (VAR-wuo)
• Inkomsten uit werkzaamheden voor rekening en risico van uw vennootschap (VAR-dga)

Voor werkzaamheden die onder de laatste 2 vallen hoeft een opdrachtgever geen werkgeverslasten af te dragen. Voor werkzaamheden die vallen onder een VAR-loon wel. Bij een VAR-row hangt het van de situatie af of er wel of geen werkgeverslasten afgedragen moeten worden.

De toegekende VAR's voor 1 januari 2015 waren voor een heel jaar geldig voor de werkzaamheden zoals vermeld in de aanvragen.

Wat is de VAR-webmodule

Vanaf 1 januari 2015 zijn de opdrachtnemer en –gever echter samen verantwoordelijk voor het bepalen van de arbeidsrelatie. In de VAR webmodule staan vragen die de opdrachtnemer bij het aannemen van een opdracht moet beantwoorden. De opdrachtgever controleert vervolgens een aantal van deze vragen. De combinatie van deze antwoorden zorgt voor bepaling van de arbeidsrelatie en bijbehorende VAR. De Belastingdienst kan achteraf de werkelijke arbeidsomstandigheden controleren en vaststellen of de juiste VAR is toegekend en/of de opdrachtgever en –nemer zich aan de regels houden die horen bij de desbetreffende VAR.

Waarom de VAR webmodule?

Door de explosieve groei van VAR aanvragen had de Belastingdienst moeite gekregen om arbeidsrelaties op schijnzelfstandigheid te controleren. Door de VAR webmodule hoopt de Belastingdienst meer grip op schijnzelfstandigheid onder zzp-ers en freelancers te krijgen, dit doordat de opdrachtgever hier mede verantwoordelijk voor wordt. Schijnzelfstandigheid is namelijk een vorm van sociale fraude en kost de Staat jaarlijks honderden miljoenen euro’s aan misgelopen loonheffingen.